Դատարանը պետության կողմից ստեղծված մարմին է, որը իրականացնում է արդարադատությունը։ Դատական իշխանությունն իրականացնում են դատարանները՝ Հայաստանի Սահմանադրությանը և օրենքներին համապատասխան։
ՀՀ դատարանների ամբողջությունը բաժանավում է 2 ենթահամակարգերի՝
- Սահմանադրական դատարան
- ընդհանուր իրավասության դատարան (առաջին, վերաքննիչ, վճռաբեկ ատյանի դատարաններ)։
Դատական յուրաքանչյուր գործ առաջին հերթին քննվում և լուծում է ստանում առաջին ատյանի դատարանում։ Դատական սխալի դեպքում գործը ենթակա է վերաքննիչ դատարանում քննության։ Այնուհետև դատական ակտը կարող է բողոքարկվել Վճռաբեկ դատարանում։
Վերաքննիչ դատարան
Վերաքննիչ դատարանները վերանայում են առաջին ատյանի դատարանների դատական ակտերը։
Հայաստանում գործում են՝
- վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանը
- վերաքննիչ քրեական դատարանը
Դրանց դատական տարածքը ՀՀ ամբողջ տարածքն է, իսկ նստավայրը գտնվում է Երևանում: Դատարանը կազմված է ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի նախագահից և 16 դատավորից։ Դատարանն ունի աշխատակազմ, որը ծառայում է ապահովելու համար դատարանի բնականոն գործունեությունը։ Աշխատակազմի իրավական վիճակն ու գործունեության կարգը սահմանվում են ՀՀ օրենքներով, աշխատակազմի կանոնադրությամբ, հիմնադրի որոշումներով և այլ իրավական ակտերով։ Դատարանին կարելի է դիմել փաստաթղթերը դատարանի գրասենյակ հանձնելով կամ դրանք փոստի միջոցով առաքելով։
Վերաքննիչ դատարանում գործն ըստ էության լուծող դատական ակտի դեմ բերված բողոքները քննվում են երեք դատավորի կազմով: Այլ դատական ակտերի դեմ բերված բողոքները վերաքննիչ դատարանի դատավորը քննում է միանձնյա: Դատական ակտերի վերաքննության արդյունքում վերաքննիչ դատարանը կարող է մերժել վերաքննիչ բողոքը, ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն բավարարել վերաքննիչ բողոքը, հաստատել կողմերի հաշտության համաձայնությունը և այլն:
Վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանն վերանայում է գործն ըստ էության լուծող դատական ակտերը, ինչպես նաև օրենքով նախատեսված բացառիկ դեպքերում՝ միջանկյալ դատական ակտերը: Դատարանը դատական ակտը վերանայում է վերաքննիչ բողոքի հիմքերի և հիմնավորումների սահմաններում: Վերաքննիչ դատարանը ստորադաս դատարանների կայացրած դատական ակտերը վերանայելու միջոցով ստուգում է դրանց հիմնավորվածությունը, օրինականությունը և արդարացիությունը: Վերաքննիչ դատարաններն ավելի արդյունավետ են դարձնում մարդու իրավունքների դատական պաշտպանությունը, քանի որ բարձրանում է ստորին ատյանի դատարանների պատասխանատվությունն իրենց կայացրած ակտերի համար և նվազագույնի են հասցվում դատական սխալները։ Օրենքով սահմանված այդ հիմքերից է դատական սխալը, այսինքն՝ նյութական կամ դատավարական իրավունքի այնպիսի խախտումը, որը կարող էր ազդել գործի ելքի վրա, ինչպես նաև նոր հանգամանքները:
Առաջին ատյանի դատարանների դատական ակտերի դեմ վերաքննիչ բողոք բերելու իրավունք ունեն՝
- գործին մասնակցող անձինք,
- դատախազը՝ օրենքով նախատեսված դեպքերում,
- գործի քննությանը չմասնակցած այն անձինք, որոնց իրավունքների և պարտականությունների վերաբերյալ կայացվել է գործն ըստ էության լուծող ակտ:
Վերաքննիչ բողոք բերելիս այդ անձինք պետք է պահպանեն վերաքննիչ բողոք բերելու ժամկետները: Գործն ըստ էության լուծող դատական ակտի դեմ վերաքննիչ բողոք կարող է բերվել մինչև այդ ակտի օրինական ուժի մեջ մտնելու համար սահմանված ժամկետը: Բացառություն են այն դեպքերը, երբ դատարանը ժամկետի բացթողումը համարում է հարգելի: Դատարանի դատական ակտերն օրինական ուժի մեջ են մտնում հրապարակման պահից մեկ ամիս հետո: Վերաքննիչ բողոք բերող անձինք պետք է ունենան վերաքննիչ բողոք բերելու հիմքեր: